تاریخچه كاتاها


املاک نخیل

ریشه كاتاهای جدید كاراته را می توان در سه مدرسه ابتدائی اوكیناوائی جستجو كرد (شوری ته) (ناهاته) و (توماری ته) سه مدرسه اوكیناوائی هستند كه سبكها و سیستمهای مختلف از جمله كاتاها از این سه دهكده منشا یافته اند.این سه شهر یا دهكده دوره های گذشته در نوك ناحیه جنوبی اوكیناوا قرار دارند…
حدود سالهای 1900 میلادی كاراته اوكیناوائی و كاتاهایش به ژاپن رسید،

در سال 1957_1968 گیچین فوناكوشی كاتاهای اساسی  اوكیناوا را كه عمدتا از سیستم (شوری ته) بودند به ژاپن آورد و ابتدا آن را در سطحدانشگاهها آموزش داد البته این كاتاها برای پذیرش بهتر ژاپنی ها دستخوش تغییرات زیادی شد، فوناكوشی كاراته ای ارائه داد كه معمولا در دوجوهای قبلی اوكیناوا دیده نشده بود.
ژاپنی ها از این كاراته استقبال كردند و طولی نكشید كه اساتید دیگری چون (مابونس كنسوا) از اوكیناوا به ژاپن آمده و به ترویج كاراته اوكیناوائی پرداختند.
مابونی،دانشجوی (یاتوتسونه ایتوسو (1915_1830) و كانرو هیگا اونا) بود. پس از فوت دو استاد برجسته شیتوریوی خود را بر اساس كاتاهای این دو استاد و از دو سیستم ناهاته و شوریته ابداع كرد و آنها را به ژاپنی ها آموخت…
در اواخر جنگ جهانی دوم بود كه نظامیان ایالات متحده شروع به فراگیری كاراته در زمانی كه ژاپن در اشغال آنها بود كردند و این سربازان بسیاری از آنچه را كه آموخته بودند به ایالات متحده برده و بدین ترتیب كاراته در آمریكا و به دنبالش در اروپا گسترش یافت.
گفته می شود كاتا مانند هنرهای رزمی عموما از چین ریشه گرفته است، اینكه چگونه انتقال معلوماترزمی كاران اوكیناوائی كه به چین سفر می كردند و با ورزشهای مختلف رزمی چین آشنا شده و به مطالعه آن می پرداختند بحث ما را شامل نمی شود، اما بطور اجمال به تاریخچه كاتاها می پردازیم…
شواهدی وجود دارد كه كاتاهای كاراته قبل از سال 1600 میلادی در چین تمرین می شده است یكی از شواهد مستند كتاب (بابیشی) است. در كتاب فوق تحت عنوان (روح هنر رزمی) اشاره شده كه (بابیشی) سبك فوكین كمپو تمرین می كرده در این كتاب در زمینه كاتاهای متعدد اوكیناوائی بحث های زیادی شده است كهاز جمله آنها می توان به كاتای (گوجوشیهو) اشره كرد.
گسترش كاتا در اوكیناوا شامل كلیه كاتاهایی می شود كه از چین وارد شده و كاتاهایی كه اساتید اوكیناوائی آنها را ابداع كرده اند متاسفانه سند مكتوبی در این زمینه وجود ندارد و مدتهای زیادكاتاها به عنوان یك روش كامل رزمی برای انتقال اطلاعات از نسلی به نسل دیگر صورت می گرفت در آن زمان شعر برای به خاطر آوردن چیزهای از یاد رفته استفاده می شد و در اغلب حالتها آموزش بر اساس سنت فامیلی مهارتهای رزمی (بودو) و توسط سركرده فامیل یا اشخاص مسن دهكده آموخته می شد.این شكلی از كاراته روستایی بود در مقابل كاراته (دوجو) كه امروزه آنرا می شناسیم.
حدود سده 1700 تا 1800 میلادی سه استاد اوكیناوائی كاراته مدرن را پایه ریزی می كنند، شینجو چوكن یكی از اساتید و بانیان سیستم شوریته بود كه به اتفاق ساكوگاوا و چاتان یا را به استان (فوكین) چین مسافرت می كنند و هنرهای رزمی سلاحهای رزمی را در آنجا فرا می گیرند. هر سه اینها زیر نظر یك كاردار چینی به نام (كوسانكو) زیر نطر وی به مطالعه و تمرین هنرهای رزمی می پردازند.
در كتب تاریخی آمده است كه (كوسانكو) متخصص هنرهای رزمی بوده و توانایی انجام این هنر را از یك راهب (شائولین) كسب كرده بود.در این زمان بود كه كاراته رفته رفته شكل میگیرد و كاتاهای چینی با هنرهای رزمی اوكیناوائی در هم می آمیزد و به نام هنر اوكیناوائی كه متاثر از چین بود شكل انسجام یافته ای پیدا می كند.
این روند ادامه پیدا می كند تا اینكه در قرن نوزدهم فرمهای اصلی كاراته اوكیناوائی تحت دو سبك یا سیستم شوری ته (دست شوری) و ناهاته (دست ناها) به وجود می آید.


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+نوشته شده در یک شنبه 21 فروردين 1390برچسب:تاریخچه كاتاها,كاتا,هنرهای رزمی,ساعت17:44توسط گورکانی | |